Krótki opis idei wystąpienia:

Żyjemy w świecie autokreacji zintensyfikowanej przez nowe technologie. Musimy stać się awatarami samych siebie, ponieważ naszym zadaniem jest kreować się tak, żeby nas podziwiano. Wszyscy mamy być ludźmi sukcesu. Facebook, Youtube, Linkedin – technologia pozwala nam udowodnić swój sukces i wzmacnia do granic wytrzymałości mechanizm porównywania się. Już nie tylko odklejeni od życia celebryci są grupą odniesienia, to też nasi znajomi wrzucający zdjęcia z Alaski są o niebo lepsi od nas. Mówi się: dziś świat jest przepełniony możliwościami, jeśli więc z nich nie korzystasz, to twoja wina – przegrałeś. Widzimy odpowiedź na to – wszechobecny dystans, ironia (przykłady z Facebooka: „Magazyn Porażka”, „Regres osobisty”) – ja nie żyję na poważnie, mam do tej maskarady dystans; śmieję się ze wszystkiego, już nic nie jest na serio („Faktoid”). Świat sprowadza się do memów. Wszystko to było, prawda? Spokojnie, to tylko kontekst. Klienci są często zaciekawieni tym, co młodzi konsumenci „mają w środku”, ich życiem emocjonalnym. Pytanie brzmi: Jak poznać w takich warunkach problemy i lęki młodych ludzi, kiedy dobrowolnie się przed badaczem nie otworzą, bo albo się kreują, albo dystansują? Jak działać, kiedy mamy dbać nie tylko o wyniki badań, ale również o dobrostan psychiczny badanych? Nie możemy przecież podstępnie otwierać respondentów i zostawiać ich po wywiadzie bez wsparcia, to nieetyczne. Znaleźliśmy na to odpowiedź! Ominęliśmy niebezpieczną drogę grzebania ludziom w intymnym życiu, porozmawialiśmy z ich terapeutami, a samych przedstawicieli pokolenia Milenialsów poprosiliśmy tylko o komentarz. Poznaliśmy również odpowiedź na inne, nurtujące nas pytania badawcze: Jaką rolę w tym wszystkim odgrywa technologia? Wzmacnia lęki? a może je też leczy? Jak można sobie radzić z problemami dzisiejszego świata? Czy dystans albo konsekwentna autokreacja (zjawiska, które obserwujemy) to recepta na szczęście? a może jest jeszcze jakaś odpowiedź? Moje wystąpienie to przyjemna dla ucha opowieść o trudnych tematach – na poziomie analizy o problemach młodych, na poziomie meta o wyzwaniach badawczych.

Plan wystąpienia w najważniejszych punktach:

• przedstawienie wyzwania badawczego;
• kilka słów o metodologii badania jako odpowiedzi na wyzwanie;
• problemy młodych dziś (i kiedyś) a rola social media – wnioski z rozmów z terapeutami;
• komentarz „od-milenialski” – czyli wnioski z rozmów z „konsultantami”.

Opis korzyści (możliwości wykorzystania wiedzy), jakie osiągną uczestnicy Kongresu po wysłuchaniu wystąpienia:

Wystąpienie będzie źródłem inspiracji dla badaczy, jako przykład odpowiedzi na wyzwanie badawcze. Klientom pozwoli natomiast poznać lęki i problemy młodych konsumentów, na które potencjalnie mogą odpowiedzieć. Słuchacze z obydwu grup poznają wiarygodne insighty i trudno dostępne trendy ze sfery emocjonalnej przydatne zarówno w pracy badawczej (jako wiedza, która pozwala lepiej zrozumieć rzeczywistość społeczną), jak i podczas budowania komunikacji marketingowej.