Newsletter PTBRiO nr 103

Andrew Keen. Kult amatora. Jak Internet niszczy kulturę.
Recenzja Piotra Idzika z MASMI Poland

Już sam tytuł książki autorstwa Andrew Keen nie pozostawia cienia wątpliwości co do jej treści. Nieprzypadkowo w tytule nie występuje pytajnik bądź partykuła "czy". Keen, bowiem, nie ma wątpliwości co do negatywnego wpływu Internetu, w jego obecnym wydaniu 2.0, na jakość współczesnej kultury, a swoje racje wykłada w sposób nie pozostawiający pola do polemiki.

Dlaczego? Co przeszkadza mu w demokratycznie generowanej przez użytkowników treści współczesnego Internetu?

Jego głównym zarzutem jest to, iż demokratyzacja publikowania, w tym, coraz bardziej powszechnie dostępnym medium, skutkuje obniżaniem się jakości dostępnych materiałów. Narasta liczba mało ambitnych, czy też wręcz głupich, filmików i obrazków, słabych wokalnie i melodyjnie utworów muzycznych, pisanych kiepskim językiem blogów o niczym, o sprawach nieistotnych lub o rzeczach, o których autorzy nie mają pojęcia. Keen ubolewa nad brakiem autorytetów, kolegiów redakcyjnych, gwarantujących jakość publikowanych treści. Wyraża również swoje rozczarowanie projektem Wikipedii, gdzie to co jest prawdą jest ustalane na zasadzie publicznego konsensusu.

Czytając sugestywne przykłady uzasadniające jego stanowisko nie sposób nie odnieść jednak wrażania, że autor gloryfikuje tradycyjne media, nie chcąc zauważyć wszechogarniającej również je, fali dobrze sprzedawalnych i niekoniecznie głębokich i ambitnych treści. Dzisiejsza telewizja nie jest tą jaką pokazał George Clooney w filmie "GoodLuck, and GoodNight".

Nie chciałbym tutaj wdawać się w głębszą polemikę z autorem prezentując kontrargumenty, przytaczając wartościowe blogi i treści, o wysokiej jakości, które pewnie nigdy, z rozlicznych powodów, nie ukazałyby się nakładem wydawnictw lub wytwórni płytowych. Chciałbym się zastanowić nad tym co nam, badaczom opinii i zachowań konsumenckich, może przynieść lektura tej książki.

Niewątpliwie, jej wartością jest to, iż w obliczu technoliskiego boomu na publikacje podkreślające zalety Web 2.0 daje powody do zatrzymania się i zastanowienia nad jego negatywnymi konsekwencjami. W obliczu pokusy kwantyfikowania cyfrowej rzeczywistości i co więcej przekładania jej na rzeczywistość ogółem, każe przypomnieć sobie o krzywej Gaussa, o tym, iż to co najbardziej powszechne wcale nie musi być najwartościowsze. O tym, iż analiza wypowiedzi internautów powinna być ważona ich wpływem na kształtowanie opinii innych. O tym, iż nie każdy kto lubi oglądać koty w Internecie jest totalnie pozbawiony inteligencji gdyż za naszymi zachowaniami mogą stać rozliczne motywy.

Finalnie skłania ona do pamiętania o tym, iż badając nie tylko opisujemy ale i staramy się zrozumieć, a czyniąc to musimy brać pod uwagę coś więcej niż tylko liczbę, np. lajków czy postów na jakiś temat.

"Wiesz, dlaczego dzwon głośny? Bo wewnątrz jest próżny" pisał ponad dwieście lat temu Ignacy Krasicki. Prawda ta w erze Internetu generowanego przez użytkowników zadaje się być bardziej aktualna niż kiedykolwiek, ale my, badacze, powinniśmy powstrzymać się przed pójściem na łatwiznę i słuchać również tych cichych.

Piotr Idzik
MASMI Poland




Zapraszamy do zapoznania się z pozostałymi recenzjami