MATKI, ŻONY I KOCHANKI, WCZORAJ KOLEŻANKI – dosyć mają tej skakanki słów.

Opis

Wydaje się, że dziś mężczyzna jest często w centrum zainteresowania badawczego. Na przestrzeni lat fakt, iż mężczyźni zaczęli wchodzić w nowe role, coraz częściej pojawiać się w kontekście rodziny, wychowania dzieci czy też wypełniania przyziemnych obowiązków domowych zrodziło szereg pytań o to – jak o i do mężczyzn mówić. Jaki ich wizerunek przedstawiać, jakim językiem się z nimi komunikować. Są tematem WOW badawczego świata. Natomiast system wartości przekazywany przez kobiety, uznawany jest często za prosty i czytelny, za taki, z którym wszystkie kobiety powinny się zgodzić. Łatwo do nas kobiet mówić, bo wartości związane z kobiecością są takie same, znane, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Związki pomiędzy kobietami, w szczególności relacja matka-córka jest z tej perspektywy kluczowa, a pozostaje na marginesie – bo skoro jest czymś tak oczywistym to nie trzeba jej ani analizować, ani wyjaśniać.

W teorii Freuda, która wywiera znaczący wpływ na zbiorową świadomość wskazywane są kompleksy: Edypa (zazdrość chłopca o matkę) czy też Elektry (zazdrość dziewczynki o ojca), natomiast stosunkowo niewiele powiedzieć można o kontaktach pomiędzy kobietami w rodzinie. Można we freudowskich teoriach doszukiwać się wskazania na ogromne znaczenie tej relacji – jednak ostatecznym warunkiem osiągnięcia dojrzałości jest uzależnienie się od matki i „wyjście z jej cienia” (Lykke Nina, Daughterung and Mothering. Female Subjectivity Reanalysed).

Badań na temat relacji matka-córka jest stosunkowo niewiele, szczególnie w Polsce. Relacja ta często jest przez socjologów i psychologów pomijana w analizie. Amerykańska badaczka Carol J. Boyd w swoich badaniach identyfikuje szereg obszarów, jakich dotykają zagraniczne badania nad tą relacją. Elżbieta Korolczuk, w swojej książce „Matki i córki we współczesnej Polsce” za Carol J. Boyd wskazuje na powracający problem (będący punktem zainteresowania badaczy) – mianowicie to czy i na ile córki upodabniają się do swoich matek pod względem postaw, wartości i postrzegania kobiecości. Nurtującym zatem pozostaje pytanie jak na przestrzeni pokoleń – na trzech poziomach: babcia → matka → wnuczka przekazywane są prawdy dotyczące kobiecości. Jakich słów i definicji używa każde z tych pokoleń? Czy rozumieją je tak samo czy inaczej? Jak o tym opowiadają? Jakich używają słów? Na co kładą nacisk? A przede wszystkim jaka jest rozbieżność pomiędzy nomenklaturą a finalną realizacją zasad?

Finalnie kluczowe dla nas jest to, co z tego wynika dla przyszłości? Co będzie z kobietami i ich postrzeganiem kobiecości za chwilę – jakie będą KOBIETY JUTRA (czy coś się w nich zmieni naprawdę czy nie?). Bo nawet jeśli z pokolenia na pokolenie przekazujemy te same skrypty to ich ostateczny wygląd i wartość może być zgoła inna. Stąd znakiem zapytania pozostaje to, jaki obraz „idealnego ja” kobiety pokazywać, opisywać, komunikować.

W jaki sposób prezentacja odnosi się do kwestii skutecznego i odpowiedzialnego wspierania decyzji wiedzą o rynku i człowieku?

Sposób w jaki definiujemy siebie determinuje nasze wybory konsumenckie. Nawet jeśli wczorajszy świat naszych matek opiera się na tych samych wartościach, na tych samych fundamentach kobiecości, to nomenklatura używana w potocznym, codziennym języku konsumenta bez koloryzacji i upiększania może być zgoła inna. A jeżeli nastąpiła ewaluacja kobiecych wartości na przestrzeni lat to tym bardziej komunikacja skierowana do dzisiejszych babć, matek i wnuczek powinna być różnorodna i opierać się dokładnie na tych wartościach, którym hołdują.

W praktyce oznacza to konieczność budowania komunikacji o język wartości i korzyści, który będzie spójny z przekonaniami każdego z tych pokoleń. Z równie silnym naciskiem na to pokolenie, które dziś jeszcze dorasta. Przekazanie praktycznych wskazówek dotyczących tego jak opisywać i komunikować się z KOBIETAMI JUTRA mając na uwadze to w jakim kształcie otrzymają wartości przekazywane im przez dzisiejsze matki.

Źródła, materiały, dane:

Nasze wystąpienie polega na łączeniu danych z 3 źródeł: desk research – czyli analiza danych zastanych, publikowanych na przestrzeni ostatnich 30 lat, badanie jakościowe oraz badanie ilościowe. Takie podejście pozwoli nam nie tylko spojrzeć w przeszłość, ale również uchwycić teraźniejszość i wejrzeć w przyszłość. Badanie jakościowe składające się z dwóch etapów:

• Pogłębiony wywiad indywidualny z kobietami trzech pokoleń – dzisiejszymi babciami, córkami i wnuczkami. Rozmowa z każdą z nich bazująca na tym samych schemacie i opierająca się na analogicznych pytaniach.
• Triady mające na celu zderzenie poglądów wszystkich trzech pokoleń, ich spojrzenia na wartości i zasady jakimi kierują się w życiu codziennym. Zrozumienie różnic w sposobie ich patrzenia na to samo zjawisko/ zachowanie. Ta część pozwoli na próbę odpowiedzi na pytania o jakość, charakter i dynamikę relacji w wielopokoleniowej rodzinie, między matkami i córkami.

Walidacja ilościowa jako sprawdzenie czy zebrane jakościowe hipotezy i prognozy na przyszłość występują powszechnie wśród polskich kobiet. Daje również możliwość zestawienia danych zastanych (z ostatnich 30 lat) z uzyskanymi obecnie – czyli spojrzenie przekrojowe, porównanie i uchwycenie znaczących zmian jeśli takowe naprawdę pojawiły się w zachowaniach, wartościach i w ich sposobie realizacji. A również kierunku, w jakim te zmiany zmierzają i co oznaczają dla kobiety, która dziś jest jeszcze dziewczynką.