Patrycja Szymańska od 20 lat zajmuje się badaniami rynku i prowadzeniem warsztatów po stronie agencji badawczej. Specjalizuje się w badaniach jakościowych, ale dobrze radzi sobie z łączeniem kropek z różnych źródeł danych, tak aby pomagać klientom przy podejmowaniu trafnych decyzji biznesowych. Od wielu lat rolę konsultantki dla klientów łączy z rolą szefowej zespołu badaczy jakościowych. W tej chwili odpowiada za rozwój i doskonalenie zespołu ponad 20 badaczek i badaczy jakościowych w Ipsos Polska. W tej roli swoje główne zadanie definiuje jako inspirowanie, dzielenie się, wspieranie, kiedy trzeba, a kiedy nastanie czas – wypuszczanie na szerokie wody samodzielnej odpowiedzialności. Ma też na koncie kilka lat wspierania rozwoju badaczy i badaczek w Europie Centralnej i Wschodniej. Jej ulubiona forma pracy to warsztat, gdzie uczestnicy i prowadzący mają szansę się nawzajem „oświecić” i czegoś się od siebie nauczyć. Aktualnie pogłębia swoją wiedzę w zakresie praktycznego wykorzystania ekonomii behawioralnej i empatii kognitywnej. Osoby spoza Ipsosa mają szansę spotkać Patrycję m.in. na warsztatach i szkoleniach Organizowanych przez PTBRIO i SAR.
”
Nie ma w Polsce nikogo kto lepiej niż Patrycja zna się na:
“
”
Wzór na charyzmę w świecie badawczym? Charyzma = najwyższej próby mentoring + bezpretensjonalne, ale zarazem bezdyskusyjne bohaterstwo w codziennym działaniu. Patrycja jest osobistością prawdziwie charyzmatyczną, z czym musi zgodzić się każdy jej klient, kolega lub inny wspólnik. Mentoring w wydaniu Pat oznacza bezkompromisową stymulację intelektualną siebie i otoczenia, połączoną z konstruktywnym kwestionowaniem każdego zatęchłego status quo. Bohaterstwo Patrycji przejawia się w niezmordowanej energii w wyznaczaniu ambitnych celów (sobie i innym - tak, również klientom) i czasem nadludzkiej konsekwencji w ich realizacji. Ta konsekwencja ma jednak na szczęście swoje granice; Pat święcie wierzy w wartość dobrej roboty, ale pamięta przy tym, aby nie dać się zwariować - bo jak mawia, jesteśmy badaczami, a nie neurochirurgami. To strasznie fajnie, że w tym dziwnym świecie rozpiętym między egoistycznym parciem na szkło z jednej, a omni-bylejakością i pan-olewactwem z drugiej, są jeszcze ludzie, którym samym się chce i którzy umieją z sprawić, że chce się chcieć i innym.
“
