Krótki opis idei wystąpienia:

Zmienia się paradygmat myślenia o budowaniu marek. W dzisiejszych czasach budowanie przewag konkurencyjnych w oparciu o wyróżnialność wizerunkową jest trudne i wątpliwe z punktu widzenia efektywności prowadzonych działań marketingowych. Istotniejsze staje się myślenie w kategoriach atrakcyjności i spójności kulturowej danej marki. Zwyczajnie konsumenci wolą ciekawe i intrygujące pomysły na marki, niż myślenie w kategoriach przewag na jakimś wymiarze wizerunkowym. Praktyka pokazuje, że lepiej jest posiadać markę ”fajną”, niż jakoś wyjątkowo inną. To oznacza, że elementem marki jest jej potencjał kulturowy i możliwość funkcjonowania jako kulturowy punkt odniesienia. Marka staje więc na pozycji celebryty. W ten sposób liczy się atrakcyjność rozumiana jako spójność narracji, jej historia, napięcia kulturowe, w które się marka wpisuje. Tymczasem w badaniach rynku wciąż badamy osobowości lub arbitralnie wybrane wymiary wizerunkowe, a nie wyznaczniki atrakcyjności kulturowej.

Plan wystąpienia w najważniejszych punktach:

1. Znaczne ograniczenia jeśli chodzi o możliwości budowania długookresowej wyróżnialności wizerunkowej w dzisiejszej rzeczywistości rynkowej (komodyzacja, clutter etc.)
2. Zmiana paradygmatu myślenia o markach – wyróżnialność vs. wyraźność.
3. Kryteria atrakcyjności kulturowej marki.
4. Aktualność marki a kulturowe napięcia. Środki wyrazu marki a jej powinowactwa z odbiorem sztuki.
5. Ocena atrakcyjności kulturowej a metodologia badań marek. Nieodkryte pola.
6. Przykłady.

Opis korzyści (możliwości wykorzystania wiedzy), jakie osiągną uczestnicy Kongresu po wysłuchaniu wystąpienia:

Zwrócenie uwagi na ograniczenia związane z budowanie wyróżnialności wizerunkowej marek. Przemyślenie metod badania wizerunku marek. Zwrócenie uwagi na potencjały marek dotychczas niewidoczne w badaniach marketingowych