Kryzys migracyjny oraz uchodźczy od samego początku budził duże emocje społeczne. Dziennikarze, politycy, analitycy, badacze zjawiska, jak również „zwykli ludzie” opisywali je odnosząc się do zbiorowości, których to zjawisko dotyczy przy wykorzystaniu licznych pojęć. Do najczęściej wykorzystywanych w języku polskim należą dwa: „migrant” oraz „uchodźca”. W przestrzeni publicznej pojawiają się również inne określenia takie jak m.in. cudzoziemiec, imigrant, emigrant, obcokrajowiec, przesiedleniec czy uciekinier. Pojawia się także wiele innych o zabarwieniu emocjonalnym (wartościującym), a nawet stygmatyzującym.
Mając powyższe założenie na względzie w trakcie wystąpienia postaram się udzielić odpowiedzi na pytania:
Czy w świetle badań opinii publicznej pojęcia „uchodźca” oraz „migrant” mają tą samą konotację (treść językową)?
Jakie jest nastawienie Polaków do uchodźców z Ukrainy oraz migrantów? Czy zmienia się w czasie, a jeżeli tak to w jakim kierunku?
Czy uchodźcy z Ukrainy powinni być objęci polskimi programami pomocy i wsparcia społecznego?
Czym jest Wskaźnika Społecznej Percepcji Migrantów – Social Perception of Migrants Index (SPMI) – jak go mierzyć?
Czym jest Dysonans Pozytywnego Nastawienia – Positive Attitude Dissonance (PAD)?
Czym jest efekt „Salonu kosmetycznego” w odniesieniu do społecznej percepcji uchodźczyń z Ukrainy?
Jak diagnozuje społeczną percepcję uchodźców z Ukrainy ChatGPT (OpenAI)?
Wystąpienie oparte jest na wynikach badań opinii publicznej „Społeczna percepcja uchodźców z Ukrainy, migrantów oraz działań podejmowanych przez polskie państwo”, które zostały zrealizowane w latach 2022-2023 przez zarządzany przez prelegenta LAB badawczy. W ramach projektu badawczego wykorzystano oprogramowanie PS QUAESTIO PRO.